หากอาการปวดไหล่ยังคงอยู่ คุณควรติดต่อแพทย์ทันทีเพื่อขอคำแนะนำ แพทย์ของคุณสามารถช่วยลดอาการปวดไหล่ได้หลายวิธีโดยไม่ต้องผ่าตัด

ความผิดปกติของท่อนำไข่ – ทำความเข้าใจว่าทำไมเนื้อเยื่อแผลเป็นจึงเป็นแผลเป็นระหว่างตั้งครรภ์

ดังที่คุณทราบ มีท่อนำไข่หลักสองท่อที่เชื่อมระหว่างรังไข่กับมดลูก การติดเชื้ออาจทำให้ท่อเหล่านี้อุดตันบางส่วนหรือทั้งหมดโดยมีเนื้อเยื่อแผลเป็น ซึ่งทำให้ไข่ไม่สามารถไปถึงมดลูกได้อย่างแท้จริง ภาวะใดๆ (รวมถึงการติดเชื้อ เนื้อเยื่อแผลเป็นบนท่อ (การทำ ligation ที่ท่อไต โรคเกี่ยวกับกระดูกเชิงกรานอักเสบ (PID)) หรือสิ่งกีดขวางอื่นๆ ที่ทำให้ท่อเสียหาย (เช่น การหดตัวหรือบิดตัวของท่อ (tubal ligation) หรือความเสียหายต่อผนังด้านใน (แผลเป็น) เนื้อเยื่อ) ซึ่งทำให้เกิดการตีบหรือบิดของท่อ) ที่จำกัดท่อนำไข่หรือทำให้เกิดแผลเป็นเพิ่มความเสี่ยงในการตั้งครรภ์นอกมดลูก – การตั้งครรภ์นอกมดลูก: ท่อนำไข่มีของเหลวซึมออกมาแล้วเริ่มแยกออกจากกัน กัน แม้ว่าจะสามารถซ่อมแซมและติดกลับเข้าไปในผนังมดลูกได้บ่อยครั้ง

หากตั้งครรภ์นอกมดลูก อาจส่งผลให้เกิดภาวะแทรกซ้อนหลายอย่างที่ต้องได้รับการรักษาทันที ภาวะแทรกซ้อนเหล่านี้รวมถึงภาวะมีบุตรยากถาวรและลิ่มเลือดที่คุกคามชีวิต

ท่อนำไข่ประกอบด้วยสามส่วนหลัก: หัว คอ และกิ่ง ในผู้หญิงกิ่งก้านจะน้อยกว่าสองกิ่ง กิ่งที่ใหญ่กว่าคือสิ่งที่ไข่ต้องผ่านก่อนที่จะปฏิสนธิโดยสเปิร์ม กิ่งก้านที่เล็กกว่าคือสิ่งที่สเปิร์มยึดติดและดันเข้าไปในมดลูกเพื่อให้ปุ๋ย เมื่อตัวอสุจิหรือไข่ไปเกาะกับท่อนำไข่ เนื้อเยื่อแผลเป็นจะก่อตัวขึ้น

เนื้อเยื่อแผลเป็นมักจะประกอบด้วยเนื้อเยื่อไขมัน เช่น เซลล์แผลเป็นและเนื้องอก (การเติบโตอวบอ้วน) เนื่องจากไม่มีสารอาหารและมีความหนาแน่นสูง เนื้อเยื่อแผลเป็นจึงยากต่อการขจัดออก การลบออกได้ยากเช่นกันเนื่องจากเซลล์แผลเป็นจะทวีคูณอย่างรวดเร็ว ซึ่งหมายความว่าเนื้อเยื่อแผลเป็นสามารถก่อตัวขึ้นเป็นจำนวนมากและผลิตเนื้อเยื่อใหม่และเนื้อเยื่อแผลเป็นใหม่ เนื้อเยื่อแผลเป็นสามารถขยายพันธุ์ได้เป็นเวลานานหลังการผ่าตัด ซึ่งหมายความว่าเนื้อเยื่อแผลเป็นก่อตัวและเติบโต โดยมีขนาดและความหนาแน่นที่ป้องกันไม่ให้ท่อนำไข่เปิดออกหรืออาจทำให้ไข่มีการปฏิสนธิ

เนื้อเยื่อแผลเป็นเป็นสาเหตุหลักว่าทำไมเนื้อเยื่อแผลเป็นจึงป้องกันไม่ให้การตั้งครรภ์เกิดขึ้น

เนื่องจากเนื้อเยื่อแผลเป็นมีความหนาแน่นมาก เนื้อเยื่อแผลเป็นจึงก่อตัวเป็น "ผนัง" รอบ ๆ ท่อนำไข่ ทำให้เกิด "เกราะป้องกัน" ท่อนำไข่สามารถทะลุผ่านผนังผนังได้ก็ต่อเมื่อมีช่องเปิดที่เปิดอยู่หรือค่อนข้างไม่มีอะไรกีดขวาง เนื้อเยื่อแผลเป็นจะหนาแน่นเป็นพิเศษในบริเวณที่เกิดเนื้อเยื่อแผลเป็น ตัวอย่างที่ดีที่สุดของสิ่งนี้คือรังไข่ ซึ่งเป็นส่วนที่บางมากของระบบสืบพันธุ์ซึ่งทำให้ไข่มีช่องสำหรับการปฏิสนธิ นอกจากจะหนาแน่นมากแล้ว เนื้อเยื่อแผลเป็นยังครอบคลุมท่อที่เชื่อมต่อท่อนำไข่กับรังไข่ในบริเวณต่างๆ เช่น คอ หรือผนังหน้าท้อง และทำให้เนื้อเยื่อแผลเป็นก่อตัวขึ้นรอบๆ ช่องเปิดที่ซึ่งท่อควรจะมาบรรจบกัน

ท่อนำไข่มีความสำคัญต่อการตั้งครรภ์เพราะจำเป็นสำหรับการเจริญเติบโตของไข่อย่างเหมาะสมและการพัฒนาของตัวอ่อนที่เกิดจากการปล่อยไข่ที่ปฏิสนธิระหว่างการมีเพศสัมพันธ์ การปฏิสนธิจะประสบความสำเร็จมากที่สุดเมื่อมีการปฏิสนธิเกิดขึ้นผ่านการมีเพศสัมพันธ์ ซึ่งเป็นไปไม่ได้หากไม่มีการเปิดในเนื้อเยื่อแผลเป็นที่ป้องกัน เนื้อเยื่อแผลเป็นปิดช่องเปิด ซึ่งเป็นสาเหตุที่ท่อนำไข่และรังไข่มีความสำคัญต่อการตั้งครรภ์

อย่างไรก็ตาม เนื้อเยื่อแผลเป็นอาจปิดกั้นท่อนำไข่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีภาวะที่ทำให้ผู้หญิงไม่สามารถขยับท่อนำไข่ได้ เงื่อนไขบางประการ ได้แก่ เยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่ (การเจริญเติบโตของเนื้อเยื่อที่เยื่อบุโพรงมดลูก บางครั้งทำให้เกิดอาการปวดกระดูกเชิงกราน) เยื่อบุหัวใจอักเสบจากการติดเชื้อ (การติดเชื้อที่ทำให้เกิดการอักเสบของลิ้นหัวใจและการไหลเวียนของเลือดในหลอดเลือดหัวใจ) และเนื้องอกในมดลูก เงื่อนไขเหล่านี้ล้วนทำให้เกิดรอยแผลเป็นที่หนาและฝังแน่นกว่าปกติมาก เนื้อเยื่อแผลเป็นมีความหนามากจนปิดกั้นท่อทั้งหมด ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้ท่อนำไข่จากภาวะเหล่านี้ไม่สามารถตั้งครรภ์ได้

นอกจากการปิดกั้นท่อนำไข่แล้ว เนื้อเยื่อแผลเป็นยังเป็นสาเหตุของปัญหาอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องกับการตั้งครรภ์อีกด้วย ตัวอย่างเช่น เนื้อเยื่อแผลเป็นสามารถป้องกันการปล่อยพรอสตาแกลนดิน (สารเคมีที่ผลิตโดยตับอ่อน) ออกจากสมอง ซึ่งทำให้การทำงานของต่อมใต้สมองบกพร่องและความสามารถของสมองในการควบคุมการผลิตและการหลั่งฮอร์โมน