ไข้หวัดใหญ่ – วิธีการป้องกันตัวเองจากไวรัสไข้หวัดใหญ่

ไวรัสไข้หวัดใหญ่เป็นการติดเชื้อไวรัสติดต่อที่มีสามประเภทย่อย: A, B และ C ประเภท A และ B ทำให้เกิดการระบาดของโรคทางเดินหายใจในแต่ละฤดูหนาวโดยมีอัตราการเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลและการเสียชีวิตเพิ่มขึ้น แม้ว่าไข้หวัดใหญ่ชนิด C จะทำให้เกิดการเจ็บป่วยที่รุนแรงน้อยกว่าและมักไม่มีอาการใดๆ ก็ตาม แต่ก็ยังส่งผลกระทบอย่างมากต่อสุขภาพของประชาชน ความพยายามในการควบคุมไข้หวัดใหญ่ชนิด A และ B มุ่งไปที่การลดผลกระทบของการเจ็บป่วย

ไวรัสที่ทำให้เกิดไข้หวัดใหญ่เกิดจากไวรัสไข้หวัดใหญ่ A และ B โรคนี้แตกต่างจากไข้หวัดธรรมดาตรงที่เป็นโรคร้ายแรงที่อาจนำไปสู่ปัญหาสุขภาพร้ายแรงและถึงกับเสียชีวิตได้ มันสามารถส่งผลกระทบต่อทุกคนในวัยใด ๆ แต่มีแนวโน้มที่จะทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนในผู้สูงอายุ สตรีมีครรภ์ และผู้ที่มีอาการป่วยบางอย่าง ด้วยเหตุนี้ การรักษาไข้หวัดใหญ่ให้เร็วที่สุดจึงเป็นสิ่งสำคัญ ต่อไปนี้เป็นเคล็ดลับในการป้องกันตัวเองจากไข้หวัดใหญ่

แม้ว่าทุกคนจะอ่อนแอต่อโรคไข้หวัดใหญ่ แต่บางคนก็มีความเสี่ยงมากกว่าคนอื่นๆ เด็กที่มีอายุต่ำกว่า 5 เดือนและสตรีมีครรภ์มีความเสี่ยงสูงที่จะเกิดโรคแทรกซ้อน ผู้สูงอายุและผู้ที่มีภูมิคุ้มกันบกพร่องก็มีความเสี่ยงสูงเช่นกัน เจ้าหน้าที่สาธารณสุขมีความเสี่ยงสูงต่อการติดเชื้อ และจำเป็นต้องแยกผู้ป่วยออกจากกัน พวกเขาอาจติดเชื้อเองหรือแพร่เชื้อไปยังผู้ป่วย พวกเขาต้องได้รับการฉีดวัคซีนและติดตามเพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่แพร่กระจายโรคไปยังผู้อื่น

โชคดีที่การทดสอบระดับโมเลกุลอย่างรวดเร็วสามารถวินิจฉัยโรคไข้หวัดใหญ่ได้ภายในสี่วันหลังจากอาการแรกของผู้ป่วย การทดสอบวินิจฉัยประเภทนี้จะระบุการมีอยู่ของแอนติเจนของไวรัสและให้ผลลัพธ์ภายในสามสิบนาทีหรือน้อยกว่า ไวรัสไข้หวัดใหญ่มีสามประเภทหลัก ได้แก่ H1N1, A และ C ไวรัสแพร่กระจายผ่านการจามและไอ โดยขับไวรัสออกไปประมาณครึ่งล้านอนุภาค การติดเชื้อยังสามารถแพร่กระจายผ่านการสัมผัสกับพื้นผิวที่ปนเปื้อน

ไวรัสไข้หวัดใหญ่ Type A เป็นชนิดที่พบบ่อยที่สุด ทำให้เกิดอาการตามฤดูกาล อาการเล็กน้อยถึงรุนแรง อย่างไรก็ตาม อาจทำให้เกิดโรคแทรกซ้อนร้ายแรงในคนได้ แม้ว่าไข้หวัดใหญ่จะไม่ใช่โรคร้ายแรงสำหรับคนที่มีสุขภาพ แต่ก็สามารถทำให้เกิดการเจ็บป่วยที่รุนแรงและเสียชีวิตได้ บุคคลที่ติดเชื้อสามารถแพร่เชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ผ่านการจาม ไอ หรือสัมผัสพื้นผิวที่มีพื้นผิวที่ปนเปื้อน คนสามารถติดไวรัสทั้งสองประเภทได้นานถึงหนึ่งสัปดาห์

การติดเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ A เป็นความเสี่ยงด้านสุขภาพที่สำคัญสำหรับประชากรมนุษย์ เป็นสาเหตุที่พบบ่อยที่สุดของการรักษาตัวในโรงพยาบาล และมีส่วนทำให้เสียชีวิตมากกว่า 400,000 รายทั่วโลก มีไวรัสไข้หวัดใหญ่ชนิดย่อยที่แตกต่างกัน ไวรัสไข้หวัดใหญ่ A เป็นที่แพร่หลายมากที่สุดและส่งผลกระทบต่อมนุษย์ สุกร และนกน้ำ แต่ยังมีไข้หวัดใหญ่ชนิดอื่นๆ อีกด้วย และไม่รุนแรงเท่า ชนิดย่อย A H1N1 ทำให้เกิดการเจ็บป่วยที่รุนแรงขึ้นและทำให้ต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลมากขึ้น ในขณะที่ชนิดย่อย B และ C มีอันตรายน้อยกว่า

แม้ว่าไข้หวัดใหญ่ชนิด A และ B จะเป็นไข้หวัดใหญ่ชนิดที่พบได้บ่อยที่สุด แต่ชนิด C เป็นโรคที่ไม่รุนแรงกว่า ซึ่งมักส่งผลต่อคนที่มีสุขภาพดีเท่านั้น ชนิดที่พบบ่อยที่สุดคือ A และอาจทำให้เกิดอาการรุนแรงได้ ไข้หวัดใหญ่บางชนิดอาจถึงแก่ชีวิตได้ ในขณะที่บางชนิดอาจส่งผลให้เกิดการเจ็บป่วยเล็กน้อย โชคดีที่ประเภทส่วนใหญ่ไม่เป็นอันตรายในบุคคลที่มีสุขภาพดี แต่เมื่อพูดถึงไข้หวัดใหญ่ ควรหลีกเลี่ยงการสัมผัสใกล้ชิดกับผู้ที่เป็นโรคนี้

ไวรัสไข้หวัดใหญ่ชนิด A และ B ที่ร้ายแรงที่สุดเป็นอันตรายต่อมนุษย์มากที่สุด พวกเขาสามารถทำให้เกิดโรคร้ายแรงในคนทุกเพศทุกวัยและแม้แต่ทารกแรกเกิดก็สามารถติดเชื้อได้ แต่ไข้หวัดใหญ่ชนิดเอเป็นชนิดย่อยที่อันตรายที่สุด และอาจทำให้เสียชีวิตได้อย่างมีนัยสำคัญในปีแรก วิธีที่ดีที่สุดในการหลีกเลี่ยงการติดไวรัสคือการป้องกันไม่ให้แพร่กระจายจากคนหนึ่งไปยังอีกคนหนึ่ง แม้ว่าการป้องกันตัวเองจากไข้หวัดใหญ่จะเป็นสิ่งสำคัญ แต่ไวรัสก็สามารถติดต่อจากคนสู่ร่างกายได้

ไวรัสไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ A และ B มีหลายชนิด ไวรัส H1N1 เป็นไวรัสที่พบได้บ่อยที่สุด ทำให้เกิดอาการรุนแรงที่สุด อาการของมันคล้ายกับไข้หวัดใหญ่ชนิด C แต่ไวรัสชนิด B มีอีกหลายชนิดย่อย นอกจากนี้ยังสามารถจำแนกตามโปรตีนที่พื้นผิว ตัวอย่างเช่น ไวรัสชนิด A ประกอบด้วย hemagglutinin (H) และ neuraminidase (N)